Niks is lekkerder dan denken dat je moet werken en plots zien dat er een oproepkracht ingepland staat. Vind ik dan.
Natuurlijk wist ik van te voren wel dat mijn dienst er mogelijk af was gehaald omdat de oproepers ons ondersteunen in het rooster. Ik had alleen nog niet gekeken welke diensten precies en het maakte mij ook niet uit. Regelmatig zeg ik ‘kijk maar wat je wil overnemen’, want ik kom toch wel aan mijn uren. Nou zo’n overgenomen dienst was dus deze week waardoor ik alleen maar het weekend hoefde te werken. Heerlijk! Alleen een beetje saai om een weekblog slechts een werkweekend te vullen. Gelukkig pik ik her en der soms nog wat interessante onderwerpen op.
Twitter buzz
Ik ben niet veel online geweest, maar een paar dingen die mij opvielen:
Verhalen uit de wijk
Zoals ik al vaker schreef lees ik sinds een tijdje de blogs van Jelle Reijngoudt en heb ik vandaag zijn eerste boek besteld. Zijn blogs lezen vlot en zijn heel herkenbaar, dus ben ik erg benieuwd naar zijn boek. Graag maak ik een beetje reclame voor hem. Dikke kans dat ik dus nog een ‘review’ schrijf welke waarschijnlijk heel voorspelbaar positief kan worden. #sorrynotsorry
Mochten jullie trouwens nog vergelijkbare bloggers kennen, dan houd ik me aanbevolen!
Naar de dokter in het beste pak
Verder heb ik GENOTEN van deze tweet:
Ik vond het eigenlijk hilarisch door herkenbaarheid, maar ik moet dat misschien niet te hard roepen: het is ook wel een beetje triest dat het bij de oudere generatie normaal was (en is) om zoveel ontzag te hebben voor de dokter dat enkel de beste kleren aan gingen voor een doktersbezoek met als gevolg dat er verkeerde conclusies uit voort kunnen stromen. Maar, het blijft voor mij geweldig leuk om dit soort dingen te herkennen. Gelukkig prikken veel artsen hier ook wel doorheen.
BIG2 *kuch kuch*
Het liefst ontwijk ik alle berichtgeving over het idee van de BIG2 en ‘de regieverpleegkundige’ maar ik kom er op social media helaas niet onderuit, blijf erover lezen (nog opvallend weinig zinnige pro-argumenten) en maak me er nog steeds zorgen over dat dit doorgedramd wordt door de politiek en allerlei onzichtbare besturen waar ik geen verbinding mee voel.
Ineens herinnerde ik dat mijn collega in het ziekenhuis, welke mij de fijne kneepjes van het vak leerde op de poli neurologie en zéker als een idealistische regiehouder op mij over kwam en ‘gewoon’ mbo-verpleegkundige was, gezegd had dat er een leegloop op de verpleegafdeling neurologie gaande was. Zij legde de relatie met het feit dat er vanuit het management erop aangedrongen werd dat er meer mensen moeten worden opgeleid in verband met complexer wordende zorg op de afdeling. Echter wil het personeel niet altijd weer de schoolbanken in (wat ik mij goed kan voorstellen met wat voor reden dan ook) en dus gingen er vanuit die druk mensen weg. Bijna wekelijks vertelde ze weer met pijn in haar hart dat er een gewaardeerde collega weg was gegaan die ze ontzettend ging missen. Haar avonddiensten eindigden later en later, de druk op de afdeling werd alleen maar hoger.
Met die herinnering vond ik een oud artikel waarin er uitgelegd werd over de proeftuin, wat dit bleek te zijn en ik concludeer een voortraject van de hele gedachte rondom het idee van regieverpleegkundige en BIG2. Opvallend is dat er niks wordt gezegd over vertrekkende collega’s, maar ik heb me altijd haar zorgen erg aangetrokken in die tijd en geloof haar 100%.
MBO-verpleegkundige moet mbo-verpleegkundige zijn zag ik later, maar oké, oké. Bedankt voor het retweeten. Het is maar een ervaring, maar ik vind het er zéker toe doen en blijf me dus zorgen maken over hoe dingen geregeld worden in de zorg.
Teamdingen
De zomervakantie is bij ons in Midden-Nederland nog in volle gang waardoor het opvallend rustig is in onze groepsapp – op die ene kwebbelcollega na die net terug van vakantie is – en het maar de vraag is of onze kantoorplanten nog leven. Een vaste kracht kan door omstandigheden tijdelijk plots niet werken waardoor er snel diensten opgelost moesten worden, maar ook dit is weer gelukt door ons topteam, waarvoor applaus. Zo hobbelen we weer door. Een zorgaanvraag hebben we niet kunnen aannemen, maar ja, je moet soms eieren kiezen voor je geld. Met de cliënten die we hebben gaat het naar omstandigheden rustig, wat heel wat waard is.
Water drinken
Aan de hand van mijn laatste blog over het hitteplan ben ik gaan denken en mijn best gaan doen om meer water te drinken. Ik drink eigenlijk de hele (vrije) dag koffie of cola zero, maar sinds een week drink ik nu hoofdzakelijk water, anderhalf liter per dag minimaal. Ik plas als een reiger en merk verder weinig verschil, maar het zal vast ergens goed voor zijn. Bij cliënten een glas water aannemen blijkt geen gek idee, want ik merk dat ik op een werkdag in verhouding amper drink. Herkenbaar?
Hieronder nog een paar snaps van mijn werkweekend maar dit stelt echt weinig voor. Het gaat over een fruitschaal van 150 jaar oud, eieren van onze kippen in ruil voor pruimen die ik van een cliënt kreeg welke met veel moeite zelf geplukt waren en tot slot mijn pyjamabroek waarin ik graag wat kantoorwerkjes vanuit huis doe.
Ik wens jullie nog een relaxte avond voor nu en voor collega’s een goede werkweek!
