Het is weer een tijdje geleden dat ik ‘even’ over dit en dat schreef, maar er is een hoop (positiefs) gebeurd wat ik niet helemaal had zien aankomen. Des te leuker dat ik nu kan uitweiden over de meest opmerkelijke gebeurtenissen voor ‘gewoon een wijkverpleegkundige’!

Balans werk en privé

De afgelopen weken ging mijn jongste zoon voor het eerst naar school en ik moet zeggen dat ik mezelf plots in een hele nieuwe era begeef. Een era vol RUIMTE in mijn agenda en verleidingen overal nu ‘ja’ op te zeggen in plaats van ‘nee, dan zijn de kinderen thuis’. En mocht ik nu net bij een zelfsturend team werken waar altijd wat leuks te doen is… Bovendien kreeg ik wat bijzondere afspraken erbij waarover ik nu meer ga vertellen. Het is voor mij dus opnieuw zoeken naar balans.

Live op Parkinson TV aankomende vrijdag!

Aankomende vrijdag vindt er een nieuwe aflevering plaats van Parkinson TV (www.parkinsontv.nl), dit keer over Zorg & Parkinson. Ik zal even uitleggen: Parkinson TV is er i.p. iedere maand op vrijdag om 16.00 uur en wordt live uitgezonden vanuit het Radboud UMC. Het is een manier om mensen met de ziekte van Parkinson en naasten te informeren over allerlei onderwerpen in relatie met deze ziekte. De uitzendingen duren ongeveer 45 minuten en het tempo is niet heel snel waardoor het voor een groot deel van de doelgroep goed te volgen is. Bovendien kun je de afleveringen op de site terugkijken en zijn ook allerlei interessante kijkersvragen uitgelicht en apart te bekijken. Ook voor zorgverleners kan het verhelderend zijn!

Vrijdag mag ik met een cliënt uit ons team komen praten over onze ervaringen met Zorg & Parkinson. Aan tafel schuiven ook Bart Post (neuroloog) en Marten Munneke aan. Natuurlijk hoop ik dat ik mijn zenuwen kan bedwingen (want het is wel LIVE en geen blog met een backspace-, concept- en ‘publiceer’ knop), maar het is een té leuke ervaring om te laten schieten!

Kijken jullie wel eens Parkinson TV? Ik zoek er soms wat informatie in op. Bijvoorbeeld laatst over DBS of het verschil tussen parkinsondementie en Lewy Body-dementie. Ook interessant: wat doet stress bij Parkinson? Enerzijds is het funest bij parkinson, maar soms is er juist geen stoppen meer aan. Dat wordt allemaal rustig uitgelegd. De afleveringen zijn voor mij wel traag en niet echt voor het ‘vermaak’, maar het dient als goed naslagwerk!

Collega getrouwd en collega’s & cliënten waren erbij

Nog zoiets leuks waar we ‘even’ druk mee zijn geweest: de bruiloft van een collega van ons. We hebben ondanks de vakantieperiode vrij last-minute nog wat leuks kunnen bijdragen met z’n allen en het was de moeite meer dan waard!

Naast het te organiseren kado hebben we ook wat cliënten mee laten rijden zodat we met z’n allen klaar stonden om de pas getrouwde bruid en bruidegom te kunnen feliciteren. Na afloop nog allemaal koffie met een stukje taart meegegeten; iedereen tip top gekleed en in heel andere setting. Hoe uniek is dat? In de avond nog een feestje waarbij ook collega’s van het andere team aanwezig waren, omdat ons team jaren geleden door groei gesplitst is. Altijd leuk om elkaar weer terug te zien en wat een eer dat we erbij mochten zijn!

Weer lekker aan de slag in het team

Nu ik wat meer tijd heb gekregen om te werken is het ook fijn dat ik meer taken op me kan nemen. Zo leer ik bijvoorbeeld het aanvragen van een WLZ, kan ik me meer inzetten voor cliënten, zorgplannen en teamtaken als dat nodig is. Het voelt weer een beetje zoals toen ik 18 tot 24 uur per week werkte toen ik nog twee kinderen had <3 Dat geeft me net wat meer voldoening in het werk.

Op bezoek bij verhuisde cliënten

Na de vakantie was mijn eerste voornemen om de cliënten op te zoeken die in de vakantieperiode verhuisd waren naar een verpleeghuis. Het zijn mensen waar we jaren over de vloer kwamen en die nu niet meer thuis konden blijven wonen. Ik kwam gezellig even koffie drinken en kreeg een rondleiding op hun kamer of we praatten over de activiteiten waar ze mee bezig waren. Het is goed om te zien waar ze terecht komen. Emotioneel ook voor familieleden die hen nu missen in hun oude omgeving.

Als wijkverpleegkundige besef ik hoeveel waard het voor bijvoorbeeld een partner is om nog even in gesprek te gaan om te evalueren hoe ze de stap van verhuizing hebben ervaren. In dit geval vielen de tranen al in de gang bij binnenkomst. Uiteraard heb ik deze tijd niet geregistreerd en doe ik dit vrijwillig omdat de cliënten al uit zorg zijn. Doorgaans registreert alleen een begeleider bijvoorbeeld hooguit een uur voor de afsluiting van een relatie met een cliënt maar in de praktijk blijkt dit niet altijd voldoende te zijn.

Nieuwe collega’s

Naast het feit dat onze vakantiekrachten weer verder gaan met hun studie of nieuwe baan, hebben we gelukkig ook weer twee nieuwe collega’s erbij gekregen die het heel goed doen. Zo blij mee! Cliënten zijn enthousiast en wij ook, dus dat loopt goed.

Vlog in wording

Vorige week ben ik weer begonnen met het filmen op werk. Dit keer met een wat uitgebreidere film- en geluidsinstallatie in verband met het feit dat de cliënt deels in bed ligt en ik veel lichamelijk werk doe. Voor de geleende apparatuur bedank ik mijn werkgever nog eens bij deze! De bewerking en het vervolg laat even op zich wachten dus zodra ik meer nieuws heb laat ik het natuurlijk weten. Ik ben overigens kampioen krom lopen dus ik ben benieuwd in hoeverre ik mijn rug recht houd tijdens het werk, haha.

Laatste blog

Mijn laatste blog kwam voort uit een gevoel wat ik soms ervaar en het was best een beetje spannend om daar iets over te schrijven, in een juiste vorm te gieten en te publiceren. Al met al was het goed ontvangen dus maak ik me daar ook niet meer druk over. En laten we eerlijk zijn: er worden wel vaker veel raardere uitspattingen de wereld in geslingerd, zelfs door mensen met invloedrijke functie.

Nog even genieten van mijn vrije zondag met dit prachtige weer voordat er weer gewerkt moet worden aan onder andere mijn TV-debuut (haha). Jullie ook een fijne week en geniet van de laatste zonnige dagen!