Afgelopen week was ik met mijn gezin een midweekje weg naar België. Dat was voor mij alweer de laatste vakantie voor dit jaar. Bijna al mijn verlofuren heb ik deze maand maar meteen op gemaakt aangezien ik er nog veel moest uit laten betalen… Dan rest er alleen nog wat voor rond de feestdagen.

In het vakantiehuisje luisterde ik veel naar The Beatles en The Rolling Stones. Laat dat even een linkje zijn naar deze leuke kaart die ik een tijdje terug kocht:

Anyways, terug naar het werk: ik heb weer een overzichtje gemaakt van wat ik tegenkwam voordat ik met vakantie ging.

Werken met de feestdagen

Ik ben van #teamkerst en #teamoudennieuw een beetje van beide, want ik werk op oudejaarsavond en een avond op eerste kerstdag. Mijn broertje is kok dus meestal kijken we dan wanneer wij beiden vrij zijn om kerst met de familie te vieren. Verder hecht ik niet veel waarde aan de feestdagen behalve dat ik dan graag thuis ben met de familie als ze vrij zijn. Het leuke van de tweet hierboven is dat ik zo’n saamhorigheidsgevoel ervaar.

Boek verloting

Anderhalve week terug liet ik een filmpje zien dat ik een leuk boek over de thuiszorg ga weggeven en ik kreeg toch meer reacties dan ik had verwacht! Ik zal nog een filmpje maken waarin ik laat zien aan wie ik het boek zal verloten.

WLZ-aanvraag leren

Ook ben ik in de weer geweest met een WLZ-aanvraag. Dit is voor mij pas de eerste keer dat ik dit doe, dus ik heb gevraagd of onze casemanager dementie mij meeneemt in het proces van familiegesprek tot de hele uitvoering. Het blijkt dat het er op neer komt dat je, naast helderde communicatie, je verpleegplan gewoon goed moet onderbouwen en aangezien ik het heerlijk vind om verpleegkundige diagnostiek in te duiken vind ik het nog leuk werk ook. Ik ben alleen benieuwd of het goedgekeurd gaat worden, want dan weet ik natuurlijk of ik het goed gedaan heb.

Herregistratie BIG

Mijn BIG-registratie was overigens ook weer bijna verlopen (*zucht*) en heb ik opnieuw moeten aanvragen. Gelukkig hoefde ik in tegenstelling tot de vorige keer als bewijs geen berg aan formulieren (contractwisselingen, meerdere keren zwangerschapsverlof, ouderschapsverlof…) mee te sturen en werd de herregistratie meteen goedgekeurd. Phjew!

In Voor Mantelzorg

De eerste bijeenkomst voor ‘In voor mantelzorg’ in Ede is begonnen. Ik had er nog niet eerder van gehoord maar na simpel zoekwerk blijkt dat het project al enige jaren loopt, onder leiding van Vilans en Movisie, gestimuleerd door het Rijk. Ik hoop dat het de samenwerking tussen organisaties verbetert in Ede omdat ik merk dat bijvoorbeeld bepaalde knelpunten in de zorg structureel niet opgelost kunnen worden. Stiekem hoop ik op wat meer flexibiliteit, openheid en inzicht van instanties die ondersteuning in de zorg bieden.

Misschien dat ik vanuit mijn enthousiasme en ervaring wat kan bijdragen. Wat me nu opviel was de uitspraak dat er relatief veel vrijwilligers beschikbaar zijn maar er weinig vraag naar is. Hoe kan het dan dat ik op ons werk hoor dat er voor bepaalde situaties geen vrijwilliger te vinden is? Daar ben ik natuurlijk benieuwd naar. Wordt vervolgd.

Mooi voorbeeld in de zorg

Nog heel even de aandacht hiervoor: ik kwam op een structureel evaluatiegesprek bij iemand wat ik samen met de oefentherapeut doe (multidisciplinair overleg dus eigenlijk). De vraag kwam op of een welbekende matrasbeugel wat zou zijn voor desbetreffende cliënt. De ergotherapeut die ik goed ken communiceert met mij via Siilo (aanrader!) en ik appte haar tijdens het gesprek of zij nog een beugel ter beschikking had om aan, een voor haar onbekende cliënt, uit te laten lenen (bij positief resultaat kan een nieuwe beugel aangeschaft worden en gaat de beugel weer mee terug). En ja hoor, die had ze nog wel in de auto blijkbaar want binnen twee uur kreeg ik al bericht dat ze het afgeleverd had bij deze mensen, omdat ze toevallig in de buurt was. Ik dacht bij mezelf, waarom kan niet alles in de zorg zo flexibel gaan… Fijn dat dit nog bestaat. (En alle credit gaat naar Ergodus 🙂 )

Nieuwe folders

Voor mijn vakantie heb ik ook nog gauw folders besteld van de Parkinson Vereniging over de laatste levensfase bij Parkinson. Ik zie in de wijk regelmatig mensen die baat zouden kunnen hebben bij zo’n folder vol, soms confronterende, maar wel belangrijke onderwerpen om over na te denken. En bovendien is het voor mezelf ook best een handig middel om een gesprek over de toekomst aan te gaan.

Met de auto in plaats van de fiets

De afgelopen vier weken heb ik al mijn avonddiensten met de auto gedaan. Allemaal! De ene bui na de andere bui vloog me om de oren en ik had geen zin in regenpak-aan, regenpak-uit, regenpak-aan, regenpak-uit… Ik merk wel meteen dat mijn conditie minder is geworden :/ Hieronder trouwens nog het bewijs dat wij echt ons best doen met het wassen van de auto. Dus sorry, ik blijf rond rijden met een vieze auto.

Morgen maar weer beginnen met slechts een heel chill middagdienstje en dan duik ik vervolgens weer een nieuwe werkweek in met, ik zag al, een nieuwe zorgvrager én een cursus die ik met een collega ga voorbereiden voor mensen met de ziekte van Parkinson.